توضیحات:
در اوایل سال 2000، سامانه های میکرو الکترومکانیکی (MEMS)، ارتباطات بیسیم و الکترونیک دیجیتال، به سطح بلوغ موردنیاز برای توسعه گره های حسگر بیسیم کوچک، کم هزینه و کم توان دست یافتند؛ به طوری که بدون زیرساخت از پیش مستقر، قادر به ارتباط بیسیم با یکدیگر بودند؛ به عبارت دیگر، آنچه که معمولا به عنوان شبکه های حسگر بیسیم (WSNها) نامیده می شود را به وجود آوردند. در پی این امید که WSNها در چندین وضعیت محتمل درباره برنامه های کاربردی در آینده، تأثیر بنیادی ایجاد میکنند؛ در دهه گذشته، انجمن تحقیق و پژوهش شبکه، یک تلاش گسترده را به منظور مطالعه WSNها و تبیین راهکارهای مناسب برای آنها اختصاص داد. در حالی که چنین تلاشهایی منجر به درک عمیق از مبحث مرتبط با WSN شده است؛ اما استقرار گسترده مورد انتظار WSNها در مقیاس کلان، تا به امروز به طور کامل اتفاق نیافتاده است.