سمفونی قورباغه ها

ًسمفونی قورباغه هاً نوشته کرم رضا تاج مهر است که به همت نشر قطره منتشر شده است.

مشخصه اصلی کتاب سوژه هایی است که برای داستان کوتاه انتخاب شده اند. موضوع هایی که در داستان “سمفونی قورباغه ها “به اوج می رسد. خود من موقع خواندن داستان ها در اواسط داستان پایان بندی قرص و محکم در ذهنم نقش بست که در داستان سمفونی… با نویسنده هم جهت بودم. در باقی موارد از پایان بندی حرص خوردم و دم بر نیاوردم تا این نوشته را به رشته تحریر در آوردم. در سمفونی قورباغه ها مردی دارد برای کسی از مردابی حرف می زند که عاشق زن ها می شود . زنش دارد از این مرداب عکس می گیرد و بعد با مرد از ویلا خارج نمی شود و مرد که برمی گردد خبری از زن نیست. زن انگار طعمه عشق مرداب شده باشد. پایان داستان همانی بود که باید باشد. داستان اما جا داشت که چند نکته حیاتی را رعایت کند. که آن هم تعلیق بود. مرد باید طوری داستان را برای ما تعریف می کرد که به رسم شوهرهای امروزی که بدشان نمی آید زنشان طعمه مرداب شود. در واقع این آدمی که ما اینجا داریم باید دو پهلو نشان می داد که زنش را در معرض این مرداب زن خوار عاشق پیشه قرار داده است. صد حیف که این کار در داستان خطی شکل گرفته و مرد انگار از کار مرداب و زن غافلگیر شده است. همین چرخش بین دانسته های مرد و زن داستان را صد پله از اینی که هست بالا تر می برد.

مابقی داستان ها اما از این پایان بندی خوبی برخوردار نبودند. مثالش هم داستان تیتماج است. مردی که هر شب دارد سهم ماهیانه کشمش اش را می خورد. یک از سی تای این کشمش ها زهر کشنده ای دارد که مرد را با مرگ عجین می کند. هر شب هراس از مرگ که می توانست دایره وار پیش برود و داستانی مرگبار روی میز نویسنده بگذارد که اینگونه نشده است.

صغرا کبری ها در داستان ها خوب چیده شده اند.داستان ها کشش دارند و خواننده را جذب می کنند. قلم روان است. اما داستان کامل نیست. داستان در جز خوب است و در کل است که چیزی برای گفتن ندارد. اما همین که چهار تا تصویر بکر داریم خودش مردابی است که ما را به درون می خواند.