سیگنال ها و پروتکل ها
کامپیوتر های موجود در یک شبکه به طرق مختلفی می توانند
با همدیگر ارتباط برقرار کنند اما بخش بزرگی از این فرآیند ربطی به ماهیت داده
هايی که از طریق رسانه شبکه عبور می کند ندارد . قبل از اینکه داده هایی که
کامپیوتر فرستنده تولید کرده است به کابل یا نوع دیگری از رسانه برسد به سیگنال
هایی که متناسب با آن رسانه می باشد تجزیه می شود.این سیگنال ها ممکن است مثلا
برای سیم های مسی ولتاژهای الکتریکی برای فیبر نوری پالس های نور و در شبکه های بی
سیم امواج رادیویی و مادون قرمز باشند.این سیگنال ها کدی را تشکیل می دهند که رابط
شبکه هر کامپیوتر گیرنده ای ٬آنرا به داده های باینری قابل درک با
نرم افزار در حال اجرای روی آن کامپیوتر تبدیل می کند .
بعضی از شبکه ها متشکل از کامپیوتر های مشابهی هستند که
دارای سیستم عامل و برنامه های یکسانی می باشند در صورتی که شبکه هایی هم وجود
دارند که دارای سکوهای (platform) متفاوتی هستند و نرم افزارهایی را اجرا می کنند که کاملا با
یکدیگر تفاوت دارند . ممکن است اینطور به نظر آید که برقراری ارتباط بین
کامپیوترهای یکسان ساده تر از بین کامپیوتر های متفاوت است و البته در بعضی از
موارد این نتیجه گیری صحیح می باشد. صرفنظر از نرم افزارهایی که در یک شبکه روی
کامپیوترها اجرا می شود و صرفه نظر از نوع آن کامپیوترها ، باید زبان مشترکی بین
آنها وجود داشته باشد تا برقراری ارتباط میسر شود . این زبان مشترک پروتکل نامیده
می شود و حتی در ساده ترین نوع تبادل اطلاعات ، کامپیوترها از تعداد زیادی از آنها
استفاده می کنند.در واقع همانطور که برای اینکه دو نفر بتوانند با یکدیگر صحبت
کنند باید از زبان مشترکی استفاده کنند کامپیوترها هم برای تبادل اطلاعات نیاز به
یک یا چند پروتکل مشترک دارند .
یک پروتکل شبکه می تواند نسبتا
ساده یا کاملا پیچیده باشد .در بعضی موارد پروتکل فقط یک کد است (مثلا الگویی از
ولتاژهای الکتریکی ) که مقدار دودویی یک بیت را نشان می دهد و همانطور که می دانید
این مقدار می تواند 0 یا 1 باشد. پروتکل
های پیچیده تر شبکه می توانند سرویس هایی را ارائه دهند که بعضی از آنها در اینجا
نام برده شده است:
اعلام دریافت بسته (packet acknowledgment) :که ارسال یک
پیغام از طرف گیرنده به فرستنده مبنی بر دریافت یک یا چند بسته می باشد. یک بسته
جزء بنیادی اطلاعات فرستاده شده روی یک شبکه محلی
(LAN) می باشد.
بخش بندی (segmentation) : که در واقع به
تقسیم کردن یک جریان داده طولانی به بخش های کوچکتر می باشد به صورتی که بتوان
آنرا در داخل بسته ها ، روی یک شبکه انتقال داد .
کنترل جریان (flow control) : شامل پیغام
هایی می باشد که از طرف گیرنده به فرستنده مبنی بر بالا یا پایین بردن سرعت انتقال
داده فرستاده می شود .
تشخیص خطا (error detection) : شامل کدهای
بخصوصی می باشد که در یک بسته وجود دارد و سیستم گیرنده از آنها برای اطمینان از
اینکه داده های آن بسته سالم به مقصد رسیده است یا نه استفاده می کند .