چكيده

عنوان: درک زوجین از عملکرد خانواده هنگام و قوع سرطان در یکی از آنها ، تبریز،1391

 مقدمه: بیماری سرطان می­تواند عملکرد خانوادگی بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. اجرای برنامه­ های حمایتی به این بیماران نیازمند شناسایی ابعادی از زندگی خانوادگی است که بعد از ابتلاء به سرطان مختل شده باشند. بنابراین، بررسی حاضر به منظور درک دیدگاه افراد مبتلا به سرطان و همسران آنها از عملکرد خانوادگی بعد از ابتلا به سرطان انجام شد.

روش کار: در این مطالعه توصیفی – همبستگی 101 زوج  مبتلا به سرطان در بخش­ های بستری و درمانگاه بیمارستان شهید قاضی طباطبایی تبریز شرکت نمودند. جهت جمع­ آوری داده ­ها از پرسشنامه سنجش عملکرد خانواده استفاده شد که عملکرد خانواده­ ها را در ابعاد حل مساله، ارتباطات، نقش­ ها، همراهي عاطفي، آميزش عاطفي، كنترل رفتار و عملكرد كلي مورد بررسي قرار مي­دهد. برخی مشخصات بیماران نیز با چک ­لیست بررسی شد.

نتایج: تمامی زوجین شرکت کننده در این مطالعه عملکرد خانوادگی خود را در همه ابعاد نسبتاً مناسب گزارش نمودند. بین دیدگاه بیماران در مورد عملکرد کلی خانوادگی و سن ازدواج (02/0= ,  p 20/0=r ) و سن بزرگترین فرزند (01/0= ,  p 21/0=r )  ارتباط آماری معنی ­داری وجود داشت اما چنین ارتباطی در مورد نحوه زندگی، شغل، سن، سطح تحصیلات، تعداد فرزندان، مدت زمان سپری شده از آگاهی از تشخیص بیماری مشاهده نشد. 

نتیجه­گیری: هر چندعملکرد خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان نسبتاً مناسب است، اما نباید از توجه بیشتر به خدمات مشاوره­ای برای خانواده و اعضای خانواده آنها غفلت نمود. زیرا خانواده منبع اولیه مراقبت و حمایت در بیماران مبتلا به سرطان می باشد. بطور کلی، لزوم در نظر گرفتن کل واحد خانواده به عنوان مددجو از ضروریات ارائه مراقبت های پرستاری و حمایتی خانواده محور از بیماران مبتلا به سرطان می باشد.