مبانی نظری و پیشینه تحقیق درباره مهارتهای
زندگی
فروش محصول دانلود رایگان فصل دوم پایان نامه ارشد،ادبیات پژوهش ،کارشناسی ارشد پیشینه پژوهش،مفهوم، دانلود رایگان، ادبیات پیشین،پیشینه تحقیق درباره مهارتهای زندگی 44 صفحه ورد قابل ویرایش
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : فارسی وانگلیسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc
تعداد صفحات : 44
قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه
مهارتهای زندگی
تاریخچهی آموزش مهارتهای زندگی درجهان
نخستین کشوری که به آموزش مهارتهای
زندگی اقوام محلی در سطح اجتماع و مدرسه اقدام کرد، ایالات متحده و پس از آن کشور
انگلستان بود. کریمی درمنی؛(1385) برنامه مهارتهای زندگی یکی از راهبردهای متمرکز
بر فرد است و تلاش میکند از طریق افزایش توانایی مقابلهای افراد، ظرفیت آنان را
در جهت مقابله با چالشها، کشمکشها و تمایلات زندگی روزمره ارتقاء دهد.به عبارت
دیگر افراد را در برابر مشکلات ایمن نماید. برنامه آموزش مهارتهای زندگی برای
اولین با توسط دکتر گیلبرتجی بوتوین[1]
پروفسور روانشناس عضو دپارتمان بهداشت عمومی و روانپزشکی دانشگاه کرنل در سال
1979 مطرح شد. سازمان بهداشت جهانی به منظور ارتقای سطح بهداشت روانی و پیشگیری از
آسیبهای روانی اجتماعی در سال 1993، پیشنهاد آموزش مهارتهای زندگی را در کشورهای
جهان سوم به یونیسف داد.صفرزاده؛(1382).
3-2- تاریخچهی آموزش مهارتهای زندگی در
ایران
در ایران
کارگاههای مهارتهای زندگی طی سالهای گذشته با اقبال روزافزونی در جمعیت مخاطب
گوناگون دست یافتهاند. بخشی از این اقبال ناشی از کارآمدی، کارآیی و کاربردی بودن
این کارگاهها است و بخشی دیگر ناشی از عطش مخاطبان برای آموختن آن چیزی هرگز در
مجموعهی سنتی درسهای مدرسه بدان پرداخته نمیشود، درحالی که نیاز مبرم به آنها در هرگونه تعاملات بین فردی و خلوتهای درون فردی احساس
میگردد.
درایران یونیسف درسال1376 اقدام به تهیهی
راهنمای آموزش مهارتهای زندگی برای نوجوانان، زنان و جوانان نمود و با برگزاری
کارگاههای آموزشی برای سازمانهای دولتی و غیر دولتی، به معرفی این برنامه
پرداخت. معاونت پیشگیری سازمان بهزیستی با همکاری وزارت آموزش و پرورش به تهیه
اجرای آزمایشی این برنامه در چند منطقه تهران اقدام نمود و در حال حاضر به عنوان
واحد اختیاری در رشتهی کار و دانش و سال اول متوسطه در شاخهی نظری آموزش داده میشود. قاسم زاده؛(1384).
طرح آموزش مهارتهای زندگی که از سال 79
به صورت آزمایشی در برخی استانها شروع شده، درحال
حاضر در، سی استان کشور اجرا میشود که طی آن مهارتهای زندگی توسط کارشناسان
اموراجتماعی و روانشناسان مبانی مورد نیاز در زندگی به افراد، آموزش داده میشود.
توانا علمی؛(1384).
همچنین به منظور
مقابله، مشکلات فوق، دفتر امور زنان و حوزهی امور فرهنگی و رفاهی، دانشجویان
وزارت بهداشت، درمان آموزش پزشکی برآن شدند که دریک طرح مشترک، اقدام به برگزاری
کارگاهی با شرکت گروهی از مشاوران ادارات مشاوره دانشجویی دانشگاهها تحت پوشش آن
وزارتخانه، به منظورآموزش مهارت به برگزاری کارگاههای آموزشی مهارتهای زندگی برای جمعیت مخاطب دانشجو بنمایند. اجرای این طرح را معاونت دانشجویی
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران به عهده گرفت. این کارگاه آموزشی
در آذرماه 1383 به مدت 48 ساعت و به میزبانی مرکز بهداشت و درمان، مرکز مشاوره و
راهنمایی دانشگاه علوم پزشکی تهران در هتل شیان تهران برگزار شد. با این حال با
کمال تأسف هرگونه توازنی میان عرضهی این کارگاهها و تقاضای عمومی برقرار نبوده و
این موضوع به برگزاری غیرحرفهای این کارگاهها منجرگردیده است. بسیاری از موانع
کارگاه به صورت کلاس درس یا جلسهی سخنرانی برگزار میشود، در نتیجه روح کارگاهی
از برنامهی مهارتهای زندگی رخت برمیبندد. فتی و
همکاران؛(1385).
4-2- تعریف سازمان بهداشت جهانی از مهارتهای
زندگی
سازمان بهداشت جهانی[2]مهارتهای زندگی را این گونه تعریف می کند: توانایی انجام رفتار سازگارانه و مطلوب،
به گونهای که فرد بتواند با مشکلات و چالشهای زندگی مقابله کند. آقابخشی؛(1388)
سازمان بهداشت جهانی؛(2000)، مهارتهای زندگی را در قالب تصمیم گیری، حل مسئله[3]،
تفکر خلاق، تفکر نقادانه(تحلیل آثار فرهنگی، اجتماعی، نگرشها و رفتارهای زیر سئوال
بردن نابرابریها، بیعدالتیها، نگرشهای کلیشهای و تعمق در امور و ارزیابی نقشهای
اجتماعی و مسئولیتها) ارتباطات مؤثر[4]،
مهارتهای روابط درونی[5]،
خودآگاهی[6]،
مقابله با هیجان[7]،
مقابله با استرس[8]،
ایجاد هدف[9]،
ابراز وجود[10](جرات
ورزی) و چشم پوشی[11]
تعریف کرد...................................................
پیشینهی پژوهش در خارج از کشور
پژوهش گستردهای روی دانشجویان دانشگاه
انجام داد. او خواست ببیند آیا آموزش مهارتهای زندگی بر افسردگی، اضطراب و عزت
نفس تأثیر دارد یا خیر؟ برای این منظور گروهی از دانشجویان را به صورت تصادفی
انتخاب کرده و به مدت سه ماه مهارتهای زندگی و مهارتهای بین فردی را به آنان
آموزش داد. نتیجهی به دست آمده حاکی از این بود که پس از اتمام دورهی آموزشی،
حالتهای افسردگی در دانشجویان دیده نشد و حتی اضطراب آنان نیز کاهش پیدا کرد و
نیز نگرش دانشجویان نسبت به خود و دیگران به کلی تغییرکرده و مثبتتر شده بود.
یزدخواستی؛(1385)
........................................................
پیشینهی داخل کشور
یعقوبی؛(1377)، درپژوهش خود بر روی
دانشآموزان مقطع متوسطه شهرستان تفرش نشان داده است که آموزش جراتورزی از طریق
ایفای نقش به صورت گروهی بر بهبود مهارتهای اجتماعی مؤثر است.
جوان شیخی؛(1380)، رابطه وضعیت فرهنگی-
اجتماعی خانواده با میزان سازگاری اجتماعی دانشجویان خوابگاهی دانشگاه الزهرا
بررسی و هدف اصلی را ارائه تصویری روشن از مشکلات اجتماعی دانشجویان در خوابگاه
عنوان نموده است. در سطح اطمینان 95%بین درآمد ، شغل والدین، محل سکونت خانواده،
تحصیلات والدین و چگونگی شکل روابط خانوادگی با سازگاری اجتماعی دانشجویان
خوابگاهی رابطه معنیداری وجود دارد.