تحقیق بررسی اثرات احداث شهرهای جدید بر کشاورزی و دامپروری منطقه

دانلود تحقیق بررسی اثرات احداث شهرهای جدید بر کشاورزی و دامپروری منطقه (مطالعه موردی: شهر جدید پردیس) 38 ص فرمت Word

چکیده:


تاسیس شهر جدید پردیس بر روی زمینهای کشاورزی روستای" آب انجیرک" احداث گردید که سبب نیمه تعطیلی بخش کشاورزی و دامپروری منطقه گردیده است. اين مطالعه به روش تحقيق كيفي انجام شده است. جمع آوري اطلاعات در قالب پرسشنامه باز و همراه با مصاحبه عميق و با تكنيك تجزيه و تحليل SWOT صورت گرفته است . بررسی نقاط قوت، ضعف ها، فرصت ها و تهديدهاي تاثیر ایجاد شهر جدید پردیس بر کشاورزی و دامپروری دلايل اساسي انتخاب اين تكنيك است.جامعه آماري شامل 30 نفر از اساتيد و صاحب نظران حوزه هاي برنامه ريزي شهري و جغرافیا است كه از بين اساتيد دانشگاه تهران و سازمان محیط زیست استان تهران در سال 1393 به روش نمونه گيري هدفمند و در دسترس (نمونه متخصص و صاحب نظر در حوزه مورد مطالعه) انتخاب و بررسي شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد که مهم ترین نقطه قوت در این زمینه وجود رودخانه جاجرود برای آبیاری زمین های کشاورزی، مهم ترین نقطه ضعف در این زمینه تبدیل اکثر زمین های کشاورزی به فضای سبز در داخل شهر جدید، مهم ترین فرصت استفاده مناسب از زمین های کشاورزی موجود برای رشد کشاورزی منطقه و مهم ترین تهدید تعطیلی زمین های کشاورزی باقی مانده بر اثر شبکه فاضلاب بوده است.

واژه های کلیدی : شهر های جدید ، کشاورزی ، دامپروری، پردیس، مدل swot

1- مقدمه:

افزایش روند شهرنشینی ودر نتیجه گسترش و توسعه شهرها و حومه آنها بعد از انقلاب صنعتی و پایان جنگ های جهانی، شهرها و حومه آنها را به متراکم ترین محل های تجمع و مصرف منابع طبیعی توسط جمعیت های انسانی و به همان نسبت توليد و انتشار انواع آلودگی ها و در نتيجه دارای بیشترین سهم در تخریب محیط زیست تبدیل کرد ( جعفری و حبیب پور، 46:1387). از مهم ترین راه حل ها در پاسخ به کاهش ظرفیت شهرهای بزرگ برای جذب جمعیت بیشتر و کاهش آلودگی و تخریب محیط زیست ، برنامه ریزی و اجرای شهرهای جدید بوده است که در نیمه دوم قرن نوزدهم در کشورهای اروپایی بویژه انگلستان شروع و در نیمه اول قرن بیستم به دلیل عدم موفقیت های تجربه شده خاتمه یافت ( Potter and Thomas,1986).
با توجه به اثرات منفی که یک برنامه ریزی اشتباه بویژه در زمینه توسعه شهری به دلیل دارا بودن شدت و گستردگی زمانی و مکانی زیاد می تواند بر کاهش کیفیت یا تخریب ساختارهای اکولوژیک طبیعی ( مانند رودخانه ها، تالاب ها، جنگل ها و مراتع) و شبه طبیعی ( اراضی کشاورزی و باغ ها) در درون و مجاورت شهرها و در نتیجه کاهش تنوع زیستی و پایداری فرآیندهای اکولوژیک منطقه داشته باشند، توجه به اصول اکولوژی و محیط زیست در فرآیند برنامه ریزی این نوع توسعه ضروری است ( booth ,1984).